Ahbâr (احبار), kelimesi “Hibr”in çoğuludur. Hibr (حبر) ise sözlükte “âlim”, “bilgin”, ve “mürekkep” gibi anlamlara gelir.[1]
Tefsirlerde Ahbâr kelimesine “Yahudi din adamları”, “Bilgili âlimler”, “Fakihler”, “Zâhitler” gibi farklı anlamlar verilmiştir.
Ahbâr; herhangi bir konuda veya sadece dini konularda kitaplar, yazılar yazan kişiler; özelde Yahudi din adamları, genelde Müslüman veya gayrimüslim tüm âlim/bilginler için kullanılır.[2]
Bu kelime Kur’an’da dört ayette ve hepsi de çoğul olarak geçmektedir.[3] Bunlardan bir tanesi mealen şöyledir:
“Ey inanıp güvenenler! Bilginlerin ve din adamlarının birçoğu insanların mallarını haksız yolla yer ve onları Allah’ın yolundan engellerler…” (Tevbe, 9/34)
KAYNAK: Aydın Mülayim, Kur’an’da Din Adamları, Süleymaniye Vakfı Yayınları, İstanbul, 2016, s. 58.
[1] İbn Manzûr, Lisânu’l-Arab, c. IV, s. 157; el-İsfâhânî, Müfredât, s. 215.
[2] İbn Manzûr, Lisânu’l-Arab, c. IV, s. 157; el-İsfâhânî, Müfredât, s. 215; Mâide, 5/44.
[3] Mâide, 5/44, 63; Tevbe, 9/31, 34.